منتظرت هستم...

باز هم شروع دلتنگی،باز منتظرت هستم...

فاصله ی بغضیه هزار فرسنگی،باز منتظرت هستم...

جدایی زیبا و قشنگی،باز منتظرت هستم...

عزیزم... تکرار روزهای بی رنگی...(باز منتظرت هستم)...

(شاعر:ميثم رياحي)

منیم تک دیوانه گوریبسن هر گِجه راهی میخانه اولا!؟

ذهنی مشغول سنه الینده دولی پیمانه اولا!؟

مست اولا،هذیان دیره،ال چالا باش گوزینه

آغلیا دیوانه اولا،بوجور سوزلری جانانه اولا!؟

ایله عشقونده یانا،دین و ایمانی دانا

هیچ بیله بیرکس گوریبسن دینه بیگانه اولا!؟

غمیلن ال اله چالا،عشقیدن عالمه ولوله سالا

هیچ بیله  اورک گوریبسن کی عالمه غمخانه اولا!؟

گورخیم یوخ بو شعریدن کی اولمیا جاودانه لیغی

گورخیرام سن کیمی تاپماغ عالمه افسانه اولا!

بیله بیر داستان گورممیشدیم عمریمده ریاحی

گیجه گوندوز یانا بیر کس،سوزلری عاشقانه اولا!

(شعر:میثم ریاحی)

از دیوانگی مجنون زمانه گشت دیوانه

بر دیده ی مجنون بنشین،ای مست بی پیمانه

از رخ عشق نگشت مات زمانه اش مجنون

در سیرت لیلا دید عشق و مهر جاری و روانه

بوسه بر پای سگ نزند هرکه نامش بود آدمی

قدم عشق بر زیر پای بود مجنون را نشانه

سربر درگه حق ننهد کس جز طلب عشق

کسر از عمر من و به عمر لیلی،ای پاک ترین خانه

مهر گر نشانه ی حق شود نیست جایز عبادت

مجنون بین مهر و شخص عبور کرد با بهانه

شخص گفت مگر کوری ای مست بی سر و پا

از بین من و سجده گاه  رب،شدی رد دیوانه

مجنون گفت:ای مرد عاشق الله،والله

مرا عشق لیلا بود در سر بی کرانه

عشق نیست عشق تو،عشق رب را نکن بر خود بهانه...

دیشب از فکر غمت به ته گودال آب نگریدم

یک دم از آنجا دور شدم و در خواب نگریدم

دلهایی سوخته یافتم که از غم عشقت سوخته اند

رو به پشت برگردانده و به یک شباب نگریدم

آن جوان می سوخت و ناله میکرد از عشق

یک دم به حال و هوای آن دل کباب نگریدم

پرسیدم چیست درد ای جوان،جز گریه زبان

به آن چشم پرگوهر اشک ناب نگریدم

گفت عشق را معنا،نه زیبایی و نه قد رعنا

که عشق را همچو مجنون ثواب نگریدم

دل به کس ندادم جز آن لیلای پاک سیرت

که جز او عشق را همچو حباب نگریدم

رو سمت من گرداند و از عاشقی و عشق

عشق را مگیر اسوه که من بی ثواب نگریدم

چشم باز کردم و دیدم نه آبی است نه خواب

که در عالم عشق و غم،به یک تب و تاب نگریدم...

صحبت عشق شد و عاشق و بی خانه شدم

من آن زاهد دینم که به مستی لایق و دیوانه شدم

یا رب چه کنم نزند به سرم سوز عشق،فریاد عاشقی

من آن مستم که مست،بی شراب و پیمانه شدم

خانمانم سوزاند عشق،عشق نه بت پرستی

من آن زاهدم کز کعبه برون و به بتخانه شدم

لطف و کرمی نما ای عشق را قبله نما

ای رب من آنم که بی یاری تو بی نشانه شدم...

گل پژمرده نی پرپر ایلماخ شهرت فراوان گتیمز

یوسفین کورنگینی گرگ بیابان گتیمز

بو دنیاده وفا یوخدور چوخ اوزووی یورماگینان

دوزوم،نازیم،گولیم،یار مهربان گتیمز

هرحیواندان بیر جوت گتیرر دونیادا نسلی گالا

کشتی نوح اوزورنن کنعان گتیمز

سقّلون اوزانوبدور،اوز گوزون گورسنمیری

اوزون سقل جانیم،انسانا ایمان گتیمز

ضعف کشلیخ المه،دیمه انصاف گلمیریب بیلمه

ضعف کشی و ناانصافلیخ،ملک سلیمان گتیمز

معشوقین کورنگی آچدی یعقوبین گوزلرین

دیمه بوی موی یار نور چشمان گتیمز

عشق و ایمان ربطی یوخدور سواده

دیمه بیر بی سواد چوپان عشق و قرآن گتیمز...

نه اولوب دور کی گوزل چکمیسن امداده منی

گلوب دور ماه عزا ایلیریب دلداده منی منی

قصه ی شوق و شرف دور کربلانین نامه سی

گتیریب شوق شهادت ایلیریب آزاده منی

نام زیبای حسین گلدی جان و روحی لره

جان وررم بیر باخیشا ایلیریب آماده منی

گویمارام تک گالاسان دین ابالفضل علی

سوز سقا گلیری گتیریب فریاده منی...

از سر دیوانگی دل اسیر دامان تو شد

صد بار به ره برگشتم و باز خواهان تو شد

از هستی به نیستی کشاند این عشق

تیر خورده از سینه اسیر زندان تو شد

از قدرت عقلم کاست این عشق

باهر نفس و زمزمه ات دل قربان تو شد

از دیده روان گشت اشک چشمانم چو سیل

آنگاه که دل شیفته ی یوسف کنعان تو شد...

بی تو عشقم،زندگی کردن امکان ندارد

عشق تو صعودی دارد،که عرفان ندارد

قصه ی زیبای چشمانت را بوسه میزنم

این داستان محشرت را حتی قرآن ندارد

توبه از مصرع قبلم،نباشد اهانت بر کتاب خدا

همان حق آفریننده ی توست،این و آن ندارد

دوس دارم هرروز بیاد چشمانت شوم بیدار

این جادوی چشمانت را سلطان ندارد...

{شعر:میثم ریاحی}

 ای گوزل یاندیرما منی غم هجرانونده

توانیم یوخدی ساخلاما زندانونده

نه قدر صبر إیلیریم تا چاتیم سن گوزله

سن کور یعقوبی اولدیریبسن کنعانونده

سحر آخشام دولانیرام تاپام سن گوزلی

کاش بیر گون مهمان اولام غم پنهانونده

ای الله جهنم تک اولوبدور بی دونیامیز

جهنم و برزخ یازیلیبدیر عاشقه قرآنونده؟!

ابراهیم کیمی قربان ایله اسماعیل جانیوی ریاحی

الله گورسن نه حکمت پنهاندی بو امتحانونده!؟

(شاعر:میثم ریاحی)

کبوتری به پرواز بودم که ناگه بال پروازم شکست

دل شکست و جان شکست و همه احساس و آوازم شکست

بر زمین افتادم از بالای آسمان که این نبود آرزو 

بنگر چگونه آن همه عشوه و زیبایی و نازم شکست

ننازی به هر چه داری٬که روزی بینی چیزی نداری

که به آهنگ خوشحالی٬ همه گیتار و سازم شکست

ننازم به زیبایی خود که کنون مانده ام بی بال پرواز

که آن پایان ندادن در همان شروع و آغازم  شکست

بناز به معرفت و عشق و مردی و آزادگی خویش

که هر چه شوکت و مقام و زیبایی بود بی سرآغاز شکست

ریاحی مشکن به جلال خود حتی دل کوچکی را

که هر چه جلال بود با نگاه زیبای عشق و دل طناز شکست.

(شاعر:میثم ریاحی)

 آنچه خاک بر سر ما نهاد٬عشق و دل نهاد

دل بود که هر لحظه بر گور ما گل بر روی گل نهاد

ما را نمی رهانی از این جهنم و نار جهانی

این عشق بود که ما را سوزاند و پیش عالم خجل نهاد.

(شاعر:میثم ریاحی)

 عشق سوزین گئجه گوندوز یازیرام

سوز تاپیلمیر،باشیمی،بیرنیمی گازیرام

گوجالدیم ای منیم گوزلیم جانانیم

آتمیش سیندینده دی بو جوان٬سوزلریمی آزیرام

عاشیقین٬زرناچینین عشقی ندیر جانیم

من ایکی دلینین زرناسیام٬سازیرام.

(شاعر:میثم ریاحی)

 صبریم داشدی٬جان و توان یوخدی داهی

بیلمدیم خنجر باسان کیم٬فرقی یوخ سوخدی داهی

جان گالمادی٬آما یاندیم عشقیدن و فریاد چکدیم

مجنون‌گازان داغدا تیتیریب گوخدی داهی.

(شاعر:میثم ریاحی)

 ساتمیش هر عشقی بیر هوسه٬کس و ناکسه

کی گول عشقی چوندریب خار و خسه

نفس چاتمیر٬سن چاتدیر منیم انفاسیمی گوزل

کی ساتمارام من هر کس کیمی سنی آیری همنفسه.

(شاعر:میثم ریاحی)